here comes the sun...

ηχούν ακόμη οι στίχοι των beatles. "all you need is love", κι έρχεται κι ο ήλιος

μία ωραία καλημέρα!

Πλάνητας μουσικός χαρίζει μία "καλημέρα", την αφήνει να ταξιδέψει, πλάνητας κι εκείνη, με τη μουσική του, σαν τις σκέψεις μας...

ΥΓ:Βέβαια για σένα που τον κοιτάς απ' το μπαλκόνι, υπέροχες οι νότες του που σε ξυπνούν και σαν Ιουλιέτα βγαίνεις να τον χαζέψεις πώς κινείται ανάμεσά τους. Το ζήτημα της επιβίωσης αυτού του ανθρώπου, το θέμα της καταδίκης του, το περιθώριο που του παραχωρεί απλόχερα η "πολιτισμένη" πολιτεία για να ζήσει, είναι άλλο όμως. Ποιός νοιάζεται γι' αυτό;

κάλεσμα...

" Ούτε που σαλεύει το νερό, ούτε μου μιλούν οι γλάροι.
Μ' άργησες πολύ, πες μου πως θα' ρθείς πριν να σβήσουνε οι φάροι."
Νίκος Ζούδιαρης

Το μεσημέρι της Πέμπτης στις 12 ξεκίνησε απ' τα Τρίκαλα. Δυο μέρες πάνω στο ποδήλατο. Τον περιμένουμε το βράδυ να επιστρέψει μαθαίνοντας νέα, παρακολουθώντας το ταξίδι του. Τρίκαλα-Κων/πολη-Τρίκαλα non stop. Κι ο σκοπός, όπως τον διαβάζουμε σε τοπική εφημερίδα: "Η προσπάθειά του έχει κοινωνικό σκοπό και, συγκεκριμένα, στοχεύει στην ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για το περιβάλλον και τους συνανθρώπους μας, ενώ τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από τις χορηγίες θα δοθούν στα άπορα ανήλικα παιδιά της Αφρικής. "

Η φωτογραφία απ' την παραλιακή του Μαρμαρά, πίσω τα πλοία του Βοσπόρου, σε πρώτο πλάνο ο θρύλος της ποδηλασίας Στέλιος Βάσκος.
Αυτή κι αν είναι ποδηλατάδα!!!

" Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιάν ανέλπιστη χαρά,
για ποιές αγάπες,
για ποιό ταξίδι ονειρευτό. "

(Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα...), Κ. Καρυωτάκης

Δεν έχουν λίγες μέρες που άνθισαν. Γελούσε η αδερφή μου όταν της το' πα με τόση χαρά. Λίγο το' χεις; Μυρίζουν καλοκαίρι...

Οι γαρδένιες μας. Έτσι, δίπλα δίπλα, όπως αγναντεύουν τον κόσμο, κοιτάζουν το φεγγάρι και τα βράδια και σε φιλοξενούν στη φυλλωσιά τους αν θέλεις κάπου να κρυφτείς και να το κοιτάζεις μόνο...