Δυο μέρες να χιονίσει.
Ένα σμήνος πουλιών σε αποσπά απ' τη ζωή.
"Τα φτερά τους", σκέφτεσαι.
Το κρύο σήμερα προετοιμάζει το χιόνι.
Το κρύο χρόνια προετοιμάζει το χιόνι.
Κι οι άνθρωποι με αγώνες. Σε βάζουν στη ζωή.
"Τα φτερά μας", σκέφτεσαι.
Τις μέρες που η ανάσα αποτυπώνεται στον αέρα, καθένας έχει δίπλα του το σώμα που του λείπει.
Μια ανάσα αιωρούμενη μπροστά σου μες στο κρύο, είδες ποτέ τι μορφή παίρνει;
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
όμορφο, πυκνό κείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφή