" ... Τα πάντα θα χαθούνε,
θα εκμηδενιστούνε
κι εκείνος
που κινεί ζωή
θα χρησιμοποιήσει την ύστατη ακτίνα
του ύστατου ήλιου
ενάντια στο σκοτάδι των πλανητών
κι απομένει μοναχός
ο πόνος μου
ο πιο οξύς.
Ζωσμένος φλόγες
μένω
πάνω στην άσβεστη πυρά
του ακατόρθωτου έρωτα... "
Β.Μαγιακόφσκι - "Ο άνθρωπος"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
εντυπωσιακό...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήνα με συμπαθάει ο αγαπημένος μου ποιητής (ή, μήπως, ο μεταφραστής του;) αλλά ο έρωτας δεν είναι ποτέ ακατόρθωτος. ο έρωτας είναι (ακόμη κι από μόνος του, ακόμη και ο δίχως απόκριση) ένα μεγάλο κατόρθωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήπιστεύω ότι αναφέρεται στον ανεκπλήρωτο έρωτα, ίσως το μόνο που κρατά αιώνια άσβεστη την πυρά του κι εμάς ζωσμένους στις φλόγες του...
ΤΊ ΠΟΝΕΜΈΝΑ ΚΑΙ ΑΝΕΛΠΙΔΑ ΛΟΓΙΑ; ΑΛΛΑ ΩΡΑΙΑ ΣΑΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκατόρθωτος έρωτας και άσβεστη πυρά είναι δυο έννοιες αλληλένδετες. Πραγματικά, το θέτει πολύ καλά ο Μαγιακόφσκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον χαρακτηρισμό ανεκπλήρωτος, υπάρχει μία προοπτική, η ελπίδα ότι ίσως μπορέσει κάποτε να εκπληρωθεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια δεν μπορούμε να λέμε "ποτέ", αλλά όταν όλα και όλοι τον καθιστούν αδύνατο, τότε ίσως φτάνει στο ανέφικτο.
Κι εμείς ελπίζουμε στο ανέλπιδο, επειδή ακριβώς δεν αντέχουμε να δεχτούμε ότι είναι ακατόρθωτο αυτό που πονέσαμε... Τότε, πως λέγεται;
έρωτες ακατόρθωτοι, ανέφικτοι, αδύνατοι, ανέλπιδοι... και όλοι και όλα εναντιά τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλίκη, να με συγχωρείς για τις διαρκείς ενστάσεις μου αλλά, να, είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η αγάπη και "όρη μεθιστάνειν".κι αν ίσως δεν τα καταφέρει δεν είναι που ήταν ανέφικτο αλλά που μπορεί και να ήταν λίγη... ή, ίσως πάλι, δεν ήταν για πολύ...
" Ο έρωτας δεν είναι κάτι που συμβαίνει εκτάκτως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κάτι που συμβαίνει μονίμως.
Απλώς ψάχνεις να το ακουμπήσεις κάπου.
Είναι πολύτιμος ακόμα κι αν τον αισθανθείς μόνος.
Δεν θεωρώ απαραίτητη την ανταπόκριση.
Άλλωστε δεν είναι ποτέ εύκολη...
Είναι μεγάλο φάρμακο ο έρωτας.
Για όλες τις αρρώστιες.
Και προπαντός για την αρρώστια της αγωνίας. "
Κική Δημουλά