Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

ήχος

Το'χω μάθει, κοντά στα μεσάνυχτα όλα μουρμουρίζουν τους ίδιους ήχους... ασυναίσθητα τους τραγουδώ όπως ακριβώς τους όρισες. Όλη μέρα τους παιδεύω, το βράδυ τους διαβάζω. Κι οι πολλοί γίνονται ένας. Ήχος, παρά ήχοι. Ο ήχος των λόγων μας. Άηχος ήχος... τόσο ηχηρός. Τέτοια αποσιώπηση τόσου θορύβου μόνο κοντά στα μεσάνυχτα θα νιώσεις. Πάει καιρός που διαφωνούσα με κάποιον σε μια συζήτηση για το "λίγο" του κόσμου. Και τώρα αν μιλούσαμε πάλι τα ίδια θα ισχυριζόμουν. Θα δεις άλλες κλωστές, αόρατες να μας δένουν...

2 σχόλια:

  1. μα έτσι είναι... νομίζουμε οτι διαφέρουμε αλλά όλοι έχουμε πολλά κοινά μεταξύ μας .... κι' αν δεν είναι στο χαρακτήρα μας, είναι στις εμπειρίες μας... όλοι περνάμε τα ίδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πραγματικά γράφεις πολύ ποιητικά με υπέροχη ροή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή