Βρέχει μέσα κι έξω.
Βρέχει παντού.
Είναι που με χτυπάν τα δάκρυά της... δεν θα πονούσα, κι ούτε που θα 'κλαιγα.
Ενστιγματικά απλώνω το χέρι.
Είναι που φωνάζει καθώς μ 'αγγίζει...
Ανιχνεύοντας την κίνηση ακούνητη.
Κι είναι όνειρο ή αλήθεια;
Μα βρέχει, γι 'αυτό είμαι σίγουρη.
Βρέχει μέσα κι έξω.
Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καθολικό το τοπίο της βροχής. "Μέσα κι έξω"
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι"
έγραψε κάποτε ο Βύρων Λεοντάρης...
Καλή σου νύχτα...
Απλές λιτές κατανοητές λέξεις που όμως προσδιορίζουν την ευαισθησία ,μέσα κι έξω από την ψυχή, καθώς αγωνιά για το όνειρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
Βρέχει παντού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη και στη βροχή...
Καλημέρα, Αλίκη...
Είναι εκείνες οι στιγμές που ενώνεται το έσω με το έξω, και η βροχή εξακολουθεί να πέφτει... και το μόνο που μένει είναι η ροή
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτεινή καλημέρα, καλώς σε βρήσκω
Καλημέρα σε όλους σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ανταμώνουμε με τους παλιούς, καλώς βρισκόμαστε με τους νέους...
στο λόγο σου νιώθω απρόσμενα οικεία... στα μέσα και τα έξω του, στις ροές του και τις ροές σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ βροχή πανάρχαια. Σβήνει η μάλλον θολώνει το μέσα και το έξω μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή