Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Δευτερόλεπτα

Είναι φορές που η στιγμή δεν μετριάζεται. Πώς να δεθεί η ψυχή από το δέρμα; Πώς να περιοριστεί; Κάνουμε πως δεν βλέπουμε, λες και κρύβονται τα έσω, λες και δεν ξέρουν τα κορμιά να επικοινωνούν με τον τρόπο τους.
Είναι φορές που δεν ξέρω τι πρέπει να γράφω, μη σε φανερώσω.
Κι είναι και η στιγμή εκείνη που όλα παραδίνονται στην αλήθεια. Κάτι μένει από'να χθεσινό όνειρο. Κι όλα διαγράφονται ξεκάθαρα, θέλουμε δε θέλουμε να τα δούμε. Κι αν φαίνεσαι στα μάτια μου, πώς να σε κρύψω;
Όσο και να προσπαθούμε να το αποτρέψουμε, η στιγμή έχει να φανερώσει τις αληθινές μας προθέσεις, η στιγμή δεν μετριάζεται.

7 σχόλια:

  1. Είναι τόσο δύσκολο να κρυφτεί κάτι τόσο αλήθινο...
    Να 'ξερες πόσο με εκφράζει αυτό που έγραψες.Με έκανες να βρω την ερμηνεία σε κάτι που φαινόταν παράλογο.
    Να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το αληθινό δεν κρύβεται γιατί από κάτι βαθύτατο προέρχεται, γιατί δεν πρόκειται να χαθεί έτσι απλά και αθόρυβα. Ή έτσι νομίζω τουλάχιστον.
    Κι εσύ να'σαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η γραφή σου είναι υπέροχη μεστη ωριμη...
    να είσαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η στιγμή όπως λέει το τραγούδι περνά κ χάνεται, μα η αλήθεια που προήλθε από την μία εκείνη στιγμή, θα μας στοιχειώσει παντοτινά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν μετριάζεται... Αυτό είναι μια αλήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το αληθινό, όπως γράφεις και στο σχόλιό σου, δε χάνεται.. Οι ρίζες του είναι στην καρδιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι φορές που δεν ξέρω τι πρέπει να γράφω, μη σε φανερώσω...
    Κι αν φαίνεσαι στα μάτια μου, πώς να σε κρύψω;

    Έξοχη η ανάρτησή σου, πολύ δηλωτική! Θα μπορούσε μάλιστα ολόκληρη να πάρει τον τίτλο "Στιγμές" καθώς αυτή η λέξη επαναλαμβάνεται (και πολύ σωστά, χωρίς να κουράζει).

    Καλό μήνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή